من هستم و تو هستی و یک فاصله بین ما
من تنها هستم و عاشق هستم و دلتنگ یار
لحظه هایی بود که هر گاه دلتنگت میشدم

کار من اشک ریختن بود و غصه خوردن
مدتیست که دیگر دلتنگت نمیشوم ، بر سر

سجاده عشق سجده میکنم و تو را دعا میکنم.
با خدا راز و نیاز میکنم
آخر سر یک سجاده خیس به جا می ماند

و یک دل خالی از درد و دلتنگی.
کار من شب و روز راز و نیاز با خداست ، دو چشم

خیس و  یک دل خالی از درد سهم من از دیدار با اوست.
سجده میکنم در برابر او که ما را یاری

میدهد ، و روزی ما را به هم خواهد رساند .
من که امیدوارم به فرداهای با تو بودن ، تو نیز

با امیدواری من امید داشته باش به خدای خویش.
من هستم و روز و شب راز و نیاز با خدا ، یک

دل پر از راز هست و تو هستی که تنها نیاز منی.
بعد از ذکر کلام خدا ، نام مقدس تو

را زمزمه میکنم ، برای خدا ، برای دلم.
ما را به هم برسان ای بخشنده ترین ، ای مهربانترین.
ما تنها امیدمان تویی ، تنها تویی که

میتوانی خوشبختیمان را تضمین کنی.
عشق ما پاک است ، قبله ما مقدس

است ، این زیباترین لحظه عاشقیست.
وقتی درد دلم را با خدای خویش در میان

میگذارم ، احساس آرامش میکنم ، احساس میکنم او

که تنهاست درد مرا میفهمد و میداند که من چه آرزویی را در دل دارم.
کار من شب و روز دعاست ، به خدا عشق ما بی ریاست.
عشق ما مقدس است ، خدا با

ماست ، همین برای من و تو بس است.
سجده میکنم در برابر او ، دعا میکنم تو را ، و میگویم

راز دلم را با او و از او میخواهم که مرا به

تنها آرزویم که رسیدن به تو است برساند.